چغازنبیل، زیگورات
| زیگورات چُغازَنبیل | |
|---|---|
| نام فارسی | زیگورات چُغازَنبیل |
| کشور | ایران |
| موقعیت | 45کیلومتری جنوب شرقی شوش و در نزدیکی رود دِز |
| کاربری | معبد |
| مشخصات معماری | معبدی پلکانی‌شکل در پنج‌طبقه از آجر و خشت |
| زمان ساخت | 1250پ‌م |
| سازنده | اونتاش گال |
چُغازَنبیل، زیگورات
معبدی عیلامی در ۴۵کیلومتری جنوب شرقی شوش و در نزدیکی رود دِز. اونتاش گال، پادشاه عیلام، آن را در ۱۲۵۰پ‌م ساخته و به این‌شوشی ناک، خدای بزرگ شوش، اهدا کرد. آشوریان آن‌جا را با نام دور‌اونتاش می‌شناختند؛ که به‌معنی شهر اونتاش است. زیگورات چغازنبیل معبدی است پلکانی‌شکل در پنج‌طبقه که از آجر و خشت ساخته شده است. ابعاد چغازنبیل ۱۰۵×۱۰۵ متر است و تنها ۵۳ متر از ارتفاع آن باقی مانده است. زیگورات را سه دیوار تقریباً موازی با هم احاطه کرده‌اند. اتاقک مقدس رأس زیگورات یا کوکونو ازبین رفته است. گویا آشور بانی‌پال آن را در ۶۴۰پ‌م نابود و تاراج کرد. این بنا را نخست میلادی براون، افسر زلاندی کشف کرد (۱۹۳۳)، و گیرشمن باستان‌شناس فرانسوی و هیئت او آن را کاملاً از خاک بیرون آوردند (۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲). در چُغازنبیل وسایلی برنزی مانند تبر، شمشیر، دشنه، داس، پیکان، ظرف و مجسمه‌های کوچک جانوران و مهرهای استوانه‌ای پیدا شده است. ← گیرشمن، رومن