حصری، ساطع (۱۸۸۰ـ۱۹۶۸)
حُصْری، ساطِع (۱۸۸۰ـ۱۹۶۸)
ساطع حصری | |
---|---|
زادروز |
۱۸۸۰م |
درگذشت | ۱۹۶۸م |
ملیت | عرب |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده و آموزشگر |
نویسنده و آموزشگر ناسیونالیست عرب. پدرش اهل حلب و قاضی حکومت عثمانی بود. در استانبول آموزش غیردینی دید و تا سقوط دولت عثمانی به آن حکومت وفادار ماند. در ۱۹۱۹ به دمشق رفت و مسئولیت تعلیمات در سوریه را برعهده گرفت. زبان عربی را همانجا آموخت. پس از شکست فیصل (۱۹۲۰) با او به عراق رفت و مدیرکل آموزش، سرپرست دانشسرا، رئیس دانشکدۀ حقوق و مدیر آثار باستانی شد. بعد از کودتای رشید عالی گیلانی (۱۹۴۱) به سوریه تبعید و مشاور آموزشی کمیتۀ فرهنگی جامعۀ عرب شد. بین ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۷ مدیر مؤسسۀ مطالعات عربی جامعۀ عرب در قاهره بود. در نوشتههایش تأثیرپذیری شدید او از فیشته و ضیا گوک آلپ آشکار است. حالوهوای ناسیونالیسم فرهنگی دارد و بر ملیگرایی ناصری و بعثی تأثیر فراوان گذاشته است. دیدگاههای او، که در متون درسی کشورهای مصر، عراق، و سوریه بازتاب یافته است، افکار چند نسل از دانشآموزان این سه کشور را، از ۱۹۲۰ تا ۱۹۶۰، شکل داده است.