هاورت، سر والتر نورمن (۱۸۸۳ـ۱۹۵۰)
هاوُرت، سِر والتِر نورمَن (۱۸۸۳ـ۱۹۵۰)(Haworth, Sir Walter Norman)
شیمی‌دان انگلیسی. به‌سبب پژوهش‌هایش در زمینۀ ساختمان شیمیایی کربوهیدرات‌ها و ویتامین ث به جایزه نوبل شیمی ۱۹۳۷ دست یافت این جایزه مشترکاً به او و پاول کرر[۱] اعطا شد. هاوُرت در چورلی[۲]، واقع در لنکشر[۳]، زاده شد. در ۱۹۰۶ از دانشگاه منچستر فارغ‌التحصیل شد و در ۱۹۱۰، از دانشگاه گوتینگن[۴] دکترا گرفت. سپس در دانشگاه سنت اندروز[۵] (۱۹۱۲ـ۱۹۲۰) و دانشگاه دارِم[۶] (۱۹۲۰ـ۱۹۲۵) تدریس کرد. در دانشگاه سنت اندروز، همکار سِر جیمز اروین[۷] و تامس پردی[۸] بود و دربارۀ ساختمان کربوهیدرات‌ها، ازجمله قندها، نشاسته، و سلولز پژوهش می‌کرد. آنان دریافتند که در مولکول قندها، اتم‌های کربن به‌صورت حلقوی قرار گرفته‌اند و نتایج تحقیقات خود را در کتاب ساختار قندها[۹] (۱۹۲۹) منتشر کردند. هاوُرت در ۱۹۲۵ مدیر بخش شیمی دانشگاه بیرمنگام[۱۰] شد و در آن‌جا به بررسی ساختمان ویتامین ث پرداخت. در ۱۹۳۴، با سِر ادموند هرست این ویتامین را در آزمایشگاه ساخت. در ۱۹۴۷، لقب سِر گرفت.