موسی، سلامه (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)
موسی، سَلامَه (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)
نویسندۀ روشنفکر قبطی مصری. پس از تحصیل در انگلستان، تحقیقی موجز در باب سوسیالیسم نوشت (۱۹۱۲) که حاصل تجربه‌های شخصی‌اش از جامعۀ فابیانی، فلسفۀ مور قبول او، است. در ۱۹۲۰ به‌اتفاق حُسنی‌العرابی و چند تن دیگر، نخستین حزب سوسیالیست جهان عرب را بنیاد گذاشت، اما بعد به حزب وفد پیوست و پس از سعد زَغلول، رهبر حزب شد. شهرتش در درجۀ اول به‌خاطر مطالعاتش در سوسیالیسم و فابیانیسم است، حامی جنبش لیبرال در ادبیات عرب بود. شرح حال خود، تربیت سلامه موسی (۱۹۴۷)، را در همین دوره نوشت. از ۱۹۳۰ هفته‌نامۀ مجلةالمصری را منتشر می‌کرد و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۹ سردبیر ماهنامۀ المجلةالجدیده بود. سلامه موسی تجددطلبی سرسخت و اشاعه‌دهندۀ فرهنگ و علوم غربی در میان اعراب بود. اعتقاد راسخ داشت که ادبیات باید محیط رشد شکوفایی و پیروزی آزادی را خلق کند. منادی صریح‌اللهجۀ مسایل زنان بود که در بسیاری از آثارش، ازجمله زن بازیچۀ مرد نیست (۱۹۵۵)، نشان داده می‌شود. تجدید چاپ مکرر آثار او، پس از مرگش، حاکی از دامنۀ نفوذ و تأثیرگذاری وی بر خوانندگان عرب است.