سمویل بن عادیا

سَموئل بن عادیا (قرن ۶م)

شاعر عرب یهودی عصر جاهلیت. معاصر امرؤ‌القیس و صاحب کاخی مستحکم و رنگارنگ معروف به ابلق الفرد بود. به وفای به عهد و امانت‌داری شهرت داشته و روایت‌های مختلفی در این باره بر سر زبان‌ها بوده است؛ مثلاً آن‌چنان که از دیوان اَعشی استنباط می‌شود، یکی از دشمنان سلطان غسّانی جنگ‌افزارهایی نزد سموئل سپرده بود. شاه این سلاح‌ها را از شاعر مطالبه کرد، و چون سموئل از فرمان سرپیچید، سلطان غسّانی او را به کشتن همۀ پسرانش تهدید کرد، لیکن این تهدید مؤثر نیفتاد. مصنف اشعار منسوب به سموئل (جمعاً نُه شعر در ۸۸ بیت)، به احتمال فراوان همان شخص مثالی نیست. امکان دارد که برخی از این اشعار، به‌ویژه شعر شمارۀ ۲۳ اَصَمعیّات، که به دین یهود اشاراتی دارد، اصالتاً شعر یهود اوایل اسلام باشد.