جاثیه، سوره

جاثِیَه، سوره

سورۀ شمارۀ ۴۵ به‌ترتیب مصحف و ۶۵ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۳۷ آیه و ۴۸۹ کلمه. در آیۀ ۲۸ این سوره از «جاثیه» (به زانو درآمده)، در مفهوم به زانودرآمدن هر امتی در قیامت برای گرفتن نامۀ اعمالش سخن رفته است. نام دیگر آن، «شریعت» است که تنها یک‌بار در قرآن و آن هم در آیۀ ۱۸ این سوره آمده است. بیست و ششمین سوره‌ای است که با حروف مقطّعه «حم» آغاز می‌شود و ششمین سوره از سوره‌های هفت‌گانۀ «حامیمات» است. از نظر حجم، از سوره‌های «مثانی» و کمی کمتر از یک حزب (یک‌چهارم جزء) است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از توحید، تخطئۀ شک و شبهۀ مشرکان و شمه‌ای از احوال قیامت.