ذاریات (الذاریات)، سوره

ذارِیات (الذّارِیات)، سوره
سورۀ شمارۀ ۵۱ به‌ترتیب مصحف و ۶۷ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۶۰ آیه و ۳۶۰ کلمه. این نام از همین واژه که در نخستین آیۀ سوره آمده، گرفته شده است. الذّاریات (جمع ذاریه)، به‌معنای بادهاست و اشاره به بادهای برافشاننده و پراکنده‌گر دارد. از نظر حجم، از سوره‌های «مفصّلات طِوال» و حدود نیم حزب قرآن است. هفتمین سوره از سوره‌های ۲۳گانۀ سوگنددار است که با پنج سوگند پیاپی آغاز می‌شود. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از نشانه‌های توحیدی، معادی و اشاره‌هایی به داستان حضرت ابراهیم (ع) و حضرت موسی (ع).