رحمن، سوره

رَحمن، سوره

سورۀ شمارۀ ۵۵ به‌ترتیب مصحف و ۹۷ یا ۹۹ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مدنی قرآن در ۷۸ آیه و ۳۵۲ کلمه. این سوره با کلمۀ الرحمن، که از اسماء الحسنی است، آغاز می‌شود. نام دیگر آن «آلاء» (جمع اَلْیْ به معنای نعمت‌ها) است، زیرا نعمت‌های خدا را برمی‌شمارد. کوچک‌ترین آیۀ قرآن (غیر از حروف مقطعه) آیۀ ۶۴ این سوره است که فقط متشکل از یک کلمه است: مُدهامّتان (دو برگ سبز سیه‌قاب) ویژگی زبانی‌ـ‌ادبی این سوره، داشتن آیۀ ترجیع‌بندگونۀ فبأیّ آلاء ربّکما تکذّبان (پس کدامین نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟) است که ۳۱بار در آن تکرار شده است. از نظر حجم، از سوره‌های «مفصِّلات» و از گروه «طِوال» و حدود نیم حزب قرآن است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از تصویرهایی از حیات اخروی و قیامت و برشماری نعمت‌های خداوند.