قریش، سوره

قُریش، سوره

سورۀ شمارۀ ۱۰۶ به‌ترتیب مصحف و ۲۹ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی قرآن در ۴ آیه و ۱۷ کلمه. این سوره دربارۀ همبستگی قریش نازل شده و از این رو نام دیگر آن «ایلاف» (همبستگی) است. از نظر حجم، از سوره‌های «مفصّلات» و در گروه «قصار» (هفده سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ سورۀ فاتحه) است. مضمون اصلی آن اشاره به این است که اساس همبستگی قریش پرستش خداوند است که آنان را از گرسنگی نجات داده و امنیت بخشیده است.