مریم، سوره

مَریم، سوره

سورۀ شمارۀ ۱۹ به‌ترتیب مصحف و ۴۴ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۹۸ آیه و ۹۷۲ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان حضرت مریم است (از آیۀ ۱۶ تا ۳۵). نام دیگر آن «کهیعص» است. دهمین سوره از سوره‌های ۲۹گانه است که با حروف مقطعه آغاز می‌شود. این سوره را به اختصار «کاف‌ها» نیز می‌نامند. از نظر حجم پنجمین سوره از سوره‌های مثانی، نسبتاً متوسط و کمتر از نیم جزء است. آیۀ ۵۸ این سوره، سجدۀ مستحب دارد. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از اشاره به داستان زکریای پیامبر (ع)، حضرت مریم (ع)، سخن‌گفتن حضرت عیسی (ع) در گهواره، تنزیه خداوند از فرزند و شریک، وحدانیت خدا و شرح شمه‌ای از احوال قیامت.