واقعه، سوره

واقِعَه، سوره

سورۀ شمارۀ ۵۶ به‌ترتیب مصحف و ۴۶ یا ۴۸ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۹۶ آیه و ۳۷۰ کلمه. نام این سوره، که از صفت‌ها و نام‌های قیامت است، در اولین آیۀ آن بیان شده است. اولین سوره از سوره‌های هفت‌گانۀ «زمانیّه» است که با کلمۀ «اذا» آغاز می‌شود. از نظر حجم، از سوره‌های «مفصّلات» و از گروه «طِوال» و حدود نصف حزب است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از حکم فقهی لزوم وضوداشتن برای دست‌زدن به نوشته‌های قرآنی (آیۀ ۷۹)، بیان کامل‌ترین توصیف‌ها و تصویرهای قرآنی از قیامت و احوال دوزخیان (اصحاب‌الشِمال) و بهشتیان‌ (اصحاب‌الیمین).