کاشانی، سپیده (کاشان ۱۳۱۵ـ تهران ۱۳۷۱ش)

(نام اصلی: سرور اعظم باکوچی) شاعر ایرانی. در خانواده‌ای فرهنگی زاده شد و پس از پایان تحصیلات متوسطه، در منزل پدر، به ادامه تحصیل پرداخت و به شعرگویی در شیوه‌های سنتّی توجه‌ نشان داد. پس از ۱۳۵۷ به جریان شعرِ‌ انقلابی ـ دینی پیوست و اشعار بسیاری از وی، به‌ویژه در زمینۀ جنگ، در نشریات پس از انقلاب منتشر شد و در ساختن سروده‌های انقلابی مورد استفاده قرار گرفت. او به سبک نو نیز اشعاری سروده است. در ۱۳۵۸ برای همکاری در رادیو دعوت شد و یک سال بعد به عضویت در شورای شعر و سرود رادیو که جمعی از شاعران نامی معاصر در آن شرکت داشتند، درآمد. نیز مدّت ۱۰ سال از ۱۳۶۰ عضو رسمی شعر و ادب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. از آثار اوست: پروانه‌های شب (۱۳۵۲)؛ هزار دامن گل سرخ (۱۳۷۲)؛ سخن آشنا (۱۳۷۳).