یزدی، سید محمدکاظم (یزد ۱۲۴۷ـ نجف ۱۳۳۷ق)
یزدی، سید محمدکاظم (یزد ۱۲۴۷ـ نجف ۱۳۳۷ق)
| سید محمدکاظم یزدی | |
|---|---|
| زادروز |
یزد ۱۲۴۷ق |
| درگذشت | نجف ۱۳۳۷ق |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیلات حوزوی در مشهد و اصفهان و نجف |
| شغل و تخصص اصلی | مرجع تقلید |
| خویشاوندان سرشناس | دین اسلام |
| جوایز و افتخارات | العروهالوثقی |
مرجع تقلید ایرانی. مقدمات و سطح را در مدرسۀ دومنار یزد به‌پایان برد. مدتی در مشهد به خواندن هیئت و ریاضیات پرداخت. سپس در اصفهان نزد شیخ محمدباقر نجفی، سید محمدباقر خوانساری و میرزا محمدهاشم چارسوقی و در نجف نزد کسانی چون میرزا محمدحسن شیرازی، شیخ راضی، شیخ مهدی جعفری و شیخ مهدی آل کاشف‌الغطا درس خواند. پس از هجرت میرزای شیرازی به سامرا، حوزۀ درسی خود را رونق بخشید و رفته‌رفته از دیگر مدرسان پیشی گرفت. محمود مرعشی تبريزي، شیخ احمد و شیخ محمدحسین کاشف‌الغطا، سید محمد فیروزآبادی، شیخ محمد حرزالدین نجفی، عبدالحی یزدی، سید ابراهیم اصطهباناتی شیرازی، سیدابوالحسن اشکوری و میرزا ابوالحسن مشکینی اردبیلی از شاگردان او بودند. از آثارش: حاشیه بر المکاسب و مناسک الحج شیخ انصاری؛ رسالة فی التعادل و التراجیح؛ الصحیفة الکاظمیه (دعا)؛ منجزات المریض و رساله فی اجتماع الامر و النهی؛ حاشیه بر المتاجر (رسالۀ وحید بهبهانی). مهم‌ترین اثر او رسالۀ عملیۀ فتوایی با نام العروةالوثقی است که پس از تحریر، بسیار بدان توجه شد و معمولاً فقیهان متأخر از او، توان فقاهت خود را با حاشیه یا تعلیقۀ استدلالی بر آن نشان می‌دهند. در کتاب‌های بسیاری، فتاوای فقهی او گردآوری شده است. از آن‌هاست: قوت لایموت؛ مجمع‌المسائل؛ مسلک‌الهدایة؛ ذخیرة‌الصالحین؛ الفتاوی‌المتفرقه؛ منهاج‌الصلاح و معراج (به زبان کشمیری)، منتخب‌الرسائل و تقلید و طهارت. وي از معترضان و منتقدان نهضت مشروطيت بود.