صدقة بن دبیس، سیف الله (۵۱۵ـ۵۳۲ق)
صَدْقَه بن دُبَیس، سیف‌الله (۵۱۵ـ۵۳۲)
از امیران بنی مَزْیَد حلّه (حک: ۵۲۹ـ۵۳۲ق). پس از کشته‌شدن پدرش در ۵۲۹ق به‌دست سلطان مسعود سلجوقی در آذربایجان، به امارت حله رسید. به‌‌علت جوانی امور شهر را به سپهسالارش، عنتربن ابی العسکر کُردی، سپرد. چون سلطان مسعود، امیر بک‌آبه را روانۀ جنگ با وی کرد، صدقه برای مقابله با سلطان، با ملک داود بن سلطان محمود و برخی امیران اطراف هم‌پیمان شد و برای کسب دوستی راشد، خلیفۀ عباسی، به بغداد رفت. وی با هم‌پیمانانش و یاری خلیفه تصمیم به اخراج عاملان مسعود گرفتند. هنگامی که سلطان به‌قصد سرکوب مخالفانش به بغداد آمد، صدقه بر‌اثر پراکندگی هم‌پیمانانش، ناگزیر به حله بازگشت. میان صدقه و سلطان مسعود نامه‌نگاری‌هایی صورت گرفت و پس از اطمینان کافی، صدقه به بغداد رفت و با وی مصالحه کرد. در نبرد مسعود با فرمانروای فارس، صدقه در کنار او قرار داشت. در یکی از نبردها با مخالفان سلطان مسعود در خوزستان، اسیر شد و به‌قتل رسید.