مالک، شارل حبیب (۱۹۰۶ـ۱۹۸۷)
مالِک، شارْل حَبیب (۱۹۰۶ـ۱۹۸۷)
دولتمرد و اندیشمند لبنانی. تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه امریکایی بیروت و بعد در هاروارد امریکا به پایان رساند. چند دانشنامۀ دکتری در علوم و فلسفه و صاحب چند مدال و نشان اخذ کرد. سپس به تدریس فلسفه در دانشگاه امریکایی بیروت پرداخت. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۳ نمایندۀ لبنان (وزیر مختار) و از ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸ اولین سفیر لبنان در امریکا بود. همزمان نمایندگی لبنان در کوبا (از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۵) و ونزوئلا (۱۹۴۷ تا ۱۹۴۸) را در اختیار داشت. در ۱۹۴۵ رئیس هیئت لبنانی برای مشارکت در تأسیس سازمان ملل بود و در تدوین اساسنامۀ سازمان ملل و اعلامیۀ حقوق بشر شرکت کرد. در اجلاس نخست کشورهای غیرمتعهدها در باندونگ در ۱۹۵۵ شرکت کرد. همچنین دو سال (۱۹۵۶ـ۱۹۵۸) وزیر خارجه، یک‌سال (۱۹۵۶ـ۱۹۵۷) وزیر آموزش ملی و هنرهای زیبا و سه سال (۱۹۵۷ـ۱۹۶۰) نمایندۀ پارلمان بود. ریاست مجمع عمومی سازمان ملل متحد را در سیزدهمین دورۀ آن (۱۹۵۸ـ۱۹۵۹) برعهده داشت. معروف به حمایت از سیاست امریکا و مدافع سرسخت منافع این کشور در لبنان و کشورهای عربی و خاورمیانه بود. در ۱۹۶۲ تدریس فلسفه در دانشگاه بیروت را از سر گرفت. مالک آثاری در سیاست و فلسفه و علوم دینی داشت، ازجمله مسئلۀ آسیا (۱۹۵۱) و انسان و مبارزه برای صلح (۱۹۶۳). از بزرگ‌ترین ارکان اندیشۀ سیاسی مارونی در لبنان شمرده می‌شد. از ۱۹۷۶ تا هنگام مرگ، عضو و یکی از سران جبهۀ لبنان بود که با مقاومت فلسطینی و «جنبش ملی لبنان» به مدت پانزده سال به جنگ داخلی پرداخت.