پگی، شارل پیر (۱۸۷۳ـ۱۹۱۴)

پِگی، شارل پیِر (۱۸۷۳ـ۱۹۱۴)(Peguy, Charles Pierre)

نویسندۀ سوسیالیست کاتولیک فرانسوی. یک مؤسسه انتشاراتی سوسیالیستی در پاریس دایر کرد. موضوع‌های سیاسی را در کایه دوله کنزین (نشریۀ دفترهای دوهفتگی) از ۱۹۰۰ انتشار داد. بیشتر اشعارش را به بزرگداشت ژاندارک اختصاص داد و آثار منظوم بزرگی چونسِرِّ رحمت ژاندارک (۱۹۱۰) و راز بی‌گناهی مقدس (۱۹۱۲) سرود. پگی در اورلئان، در خانوادۀ روستایی تهیدستی، به‌دنیا آمد. با غلبه بر همۀ مشکلات، تحصیلات خود را در دانشسرای عالی گذرانید و سپس وارد سوربون شد. مصمم بود در پاریس بماند، و با دست تهی، کایه دوله کنزین را دایر کرد. در جنگ جهانی اول در نبرد مارن کشته شد. تحت تأثیر فلسفۀ هانری برگسون، نشان داد که حقیقت‌جویی پرشوروشوق است. پگی در‌عین‌حال که کاتولیکی دوآتشه و سوسیالیستی پروپا قرص بود، سوسیالیست‌های ضدروحانی و بسیاری از کاتولیک‌ها را متحیر ساخت. در قضیۀ دریفوس از مدافعان پرشور و علاقه‌مند او بود، اما بین دفاع سیاسی از دریفوس و دفاع رازورانه از او تمایز قائل بود چرا که او ایثارگرایانه برای پیروزی عدالت می‌جنگید. کایه کتاب‌های کاملی بودند، که اغلب خود پگی دربارۀ موضوع‌های داغ روز می‌نوشت. رومن رولان بعضی از بهترین آثارش را در همین نشریه به‌چاپ رساند. پگی همچنین بافته‌های سن ژنویئو (۱۹۱۲)، بافته‌های نوتردام (۱۹۱۳)، و شعر مهم حوا (۱۹۱۳) را در آن منتشر کرد. در شعر و نیز نثرش به‌سبکی دست یافت که مناسب شیوۀ بیان پرطرفدار او بود.