سینا، شبه جزیره
سینا، شبه‌جزیره
شبه‌جزیره‌ای عمدتاً صحرایی در مصر، بین خلیج سوئز و خلیج عقبه، در رأس دریای سرخ[۱]، با ۶۱هزار کیلومتر مربع مساحت و بیش از ۲۰۰هزار نفر جمعیت (۱۹۸۶). جنوب غربی آسیا را به شمال شرقی افریقا، در منتهی‌الیه دریای سرخ، متصل می‌کند. آبیاری این منطقه با رود نیل و از زیر کانال سوئز[۲] صورت می‌گیرد. منابع آن عبارت‌اند از نفت، گاز طبیعی، منگنز، و زغال‌سنگ. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از عریش و طور بخش عمدۀ آن صحرای لم‌یزرع با آب‌وهوای گرم و خشک است. در دماغۀ جنوبی آن رشته‌کوه‌ها و وادی‌هایی وجود دارد. اکثر ساکنان سینا در سواحل آن زندگی می‌کنند و فعالیت عمدۀ آن معدن‌کاری، ماهی‌گیری، و اشتغال در بخش صنعت جهانگردی است. جایگاه‌های غواصی در ساحل، جهانگردان بسیاری را از سراسر دنیا به‌سوی خود جذب می‌کند. به روایت تورات، سینا همان صحرایی است که بنی‌اسرائیل به هنگام فرار از مصر در آن سرگردان شدند. در دوران تاریخ، صحرای سینا بارها مورد هجوم قرار گرفته و به اشغال آشوریان، ایرانیان، یونانیان، اعراب، ترک‌ها، و دیگران درآمده است. با گشایش کانال سوئز (۱۸۶۹) بر اهمیت سینا افزوده شد و بریتانیا به‌سبب اهمیت کانال مزبور، سینا را اشغال کرد (۱۳۰۰ق/۱۸۸۲). در جنگ شش روزه (۱۹۶۷)و در جنگ ۱۹۷۳، اسرائیل تمامی این منطقه را اشغال کرد. با انعقاد پیمان صلح میان دو کشور، اسرائیل تا ۱۴۰۳ق/۱۹۸۲ سراسر سینا را، غیر از شهر طابا تخلیه کرد؛ طابا تا ۱۹۸۹ در اشغال نیروهای اسرائیل بود.