اینتل، شرکت سهامی
اینتِل، شرکت سَهامی (Intel Corporation)
شرکت بزرگ سازندۀ ریزپردازنده[۱]ها و مدارهای مجتمع[۲]. این شرکت، مخترع ریزپردازنده است که نیروی محرّکۀ رایانههای شخصی محسوب میشود. ۸۰ درصد رایانههای جهان از ریزپردازندههای اینتل استفاده میکنند. علاوه بر این، شرکت در تولید محصولات شبکۀ رایانهای و اقلام حافظهای، سرویسدهندهها و ابررایانهها فعالیت دارد. دفتر مرکزی آن در سانتا کلارا[۳]، در کالیفرنیا[۴] است. سه مهندس با نامهای گوردن مور[۵]، باب نویس[۶] و اندرو گرو[۷]، اینتل را در ۱۹۶۸ تأسیس کردند. نام اینتل اقتباسی است از واژۀ اینتگریتد الکترونیکز[۸]. اینتل، در ۱۹۷۱ اولین ریزپردازنده را با نام ۴۰۰۴ اختراع کرد. ابتکار این طرح متعلّق به تد هاف[۹] بود که ضمن کار بر روی مجموعۀ دوازدهتایی تراشههای پردازشی برای یک شرکت ژاپنیِ تولیدکنندۀ ماشینحساب، پیشنهاد ساخت واحد مرکزی روی یک تراشه را مطرح کرد. اینتل در ۱۹۸۲ پردازندۀ ۸۰۲۸ (یا ۲۸۶) را عرضه کرد که در رایانههای شخصی پرطرفدار آیبیام بهکار گرفته شد. اینتل در نیمۀ دوم دهۀ ۱۹۸۰ و نیمۀ اول دهۀ ۱۹۹۰، تراشههای سریعتری به بازار عرضه کرد که ازجمله آخرین آنها با نام تراشۀ پنتیوم پرو[۱۰] ۵.۵میلیون ترانزیستور داشت. در اواخر ۱۹۹۷ اینتل، پنتیوم ۲ را به بازار آورد که ریزپردازندهای حاوی ۷.۵میلیون ترانزیستور داشت. اینتل در ۱۹۹۸، شرکت دیجیتال اکوییپمنت[۱۱]، سازندۀ بزرگ تراشه و ریزپردازنده را خرید. اینتل در سال ۲۰۰۰، پردازشگرهای بسیار سریع پنتیوم ۴ را به بازار آورد. این شرکت، در ۲۰۰۳ فنّاوری موبایل سنترینو[۱۲] را عرضه کرد که ارتباط بیسیم با شبکۀ اینترنت را میسّر میکرد.