خسروشاهی، شمس الدین (خسروشاه تبریز ۵۸۲ـ دمشق ۶۵۲ق)

خسروشاهی، شمس‌الدین (خسروشاهِ تبریز ۵۸۲ـ دمشق ۶۵۲ق)

فیلسوف، متکلم، پزشک و فقیه شافعی‌مذهب ایرانی. از شاگردان مبرّز مؤید طوسی در حدیث، فریدالدین داماد و بالاخره شیفته و دلدادۀ فخر رازی است. پس از کسب دانش عصر خود به دمشق و کرک مسافرت کرد و مورد احترام ملک ناصرالدین داوود قرار گرفت تا بدان‌جا که ملک نزد او عیون الحکمة ابن سینا را خواند. وی مورد احترام شدید هم‌شاگردی‌ خود، نصیرالدین طوسی بوده، تا بدان‌جا که طوسی پاسخ چند سؤال فلسفی پیچیده را از او خواستار شده، ولی معلوم نیست که او پاسخ گفته یا نه. همین پرسش‌ها بعداً توسط ملاصدرا و میرسید احمد علوی پاسخ گفته شد. از آثارش: تلخیص منطق شفا؛ تلخیص مهذب ابواسحاق شیرازی در فقه شافعی؛ تتمه‌ای بر آیات البینات فخر رازی.