لاتران، شوراهای
لاتِران، شوراهای (Lateran Councils)
پنج شورای جامع کلیسای کاتولیک رومی که در کاخ لاتران رم[۱] تشکیل شد. شورای اول (۱۱۲۳م) مهمترین اقدامش تنفیذ کنکوردای ورمس[۲] (۱۱۲۲م) بود که به منازعۀ خلعتپوشان[۳] بین مقامات روحانی و دولتی پایان داد. ممنوعیت ازدواج روحانیان و خرید و فروش مقام از دیگر تصمیمات این شورا بود. شورای دوم (۱۱۳۹م) برای رفع شقاق ناشی از انتخاب ناپاپ آناکلتوس[۴] دوم (۱۱۳۰ـ۱۱۳۸م) برگزار شد و طرفداران او را تکفیر کردند. همچنین، به حکم این شورا مسابقات خطرناک قدغن شد. شورای سوم لاتران (۱۱۷۹) دربارۀ شیوۀ انتخاب پاپها تصمیمگیری کرد و مقرر شد که از آن پس پاپها حداقل با دوسوم آرای کاردینالها انتخاب شوند. شورای چهارم (۱۲۱۵م) را، که مهمترین شورای لاتران بود، پاپ اینوکنتیوس سوم منعقد کرد و با حضور دو بطرک شرقی و نمایندگان بسیاری از امرای کشورها و بیش از ۱۲۰۰ اسقف و سرراهب تشکیل شد. این شورا نزدیک به ۷۰ حکم صادر کرد که یکی از آنها در ممنوعیت تأسیس فرقههای رهبانی جدید بود و دیگری فراخوانی برای یک جنگ صلیبی جدید. شورای پنجم لاتران را، که از ۱۵۱۲ تا ۱۵۱۷ به درازا کشید، یولیوس دوم و سپس لئوی دهم منعقد کردند. این شورا چاپ کتاب بدون اجازۀ کلیسا را قدغن کرد.