لامعی بورسوی، شیخ محمود (بورسه ۸۷۷ـ ۹۳۸ق)

لامِعی بورسَوی، شیخ محمود (بورسه ۸۷۷ـ ۹۳۸ق)

(مشهور به جامی روم) فرزند عثمان؛ عارف، شاعر و نویسندۀ عثمانی. در تصوّف، پیرو طریقت نقشبندیه بود. اگرچه از دربار دوری می‌جست، ولی از حمایت پادشاهان و بزرگان عثمانی، چون سلیم یکم، سلیمان قانونی و صدراعظم ابراهیم پاشا، برخوردار بود. برخی اشعار وی نیز در ستایش ایشان است. لامعی در سرودن شعر فارسی و ترکی مهارت داشت و در شاعری از جامی و امیرعلی‌شیرنوایی پیروی می‌کرد. بسیاری از آثار فارسی، ازجمله بیشتر آثار جامی، را به ترکی برگرداند. از آثارش: ترجمه و شرح شواهدالنبوۀ جامی (استانبول، ۱۲۹۳ق)؛ فرهادنامه/فرهاد و شیرین به پیروی از خسرو و شیرین نظامی (اشتوتگارت، ۱۸۱۲)؛ ترجمۀ نفحات‌الانس جامی (استانبول. ۱۲۷۰ق)؛ ترجمۀ حسن و دل فتاحی نیشابوری؛ ترجمۀ ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی؛ ترجمۀ وامق و عذرا؛ شرف‌الانسان؛ عبرت‌نما.