قایم مقامی، عالم تاج (فراهان ۱۲۶۲ـ تهران ۱۳۲۵ش)
قائم‌مقامی، عالَم‌تاج (فراهان ۱۲۶۲ـ تهران ۱۳۲۵ش)
(تخلص: ژاله) شاعر ایرانی. فرزند میرزا فتح‌الله (نوۀ قائم‌‌مقام فراهانی) بود. در ۵سالگی خواندن و نوشتن را آموخت و به اتکای استعداد فراوان در طول چند سال، صرف و نحو، معانی و بیان، منطق، نقد شعر و مقدمات حکمت و نجوم را آموخت. در ۱۵سالگی با پدرش راهی تهران شد و به اجبار با یکی از خوانین بختیاری ازدواج کرد که بسیار زود این پیوند از هم گسست. وی حافظه‌ای قوی داشت و خمسۀ نظامی، دیوان امیرخسرو دهلوی، کلیات سعدی و دیوان حافظ را از حفظ بود. ژاله در جریان کشف حجاب رژیم پهلوی هم‌صدا با تبلیغات رسمی از کشف حجاب دفاع می‌کرد. رباعیات وی نخستین‌بار در ۱۳۱۲ش در مجلات ادبی و سپس در مجلۀ ادبی یغما چاپ شد. پس از مرگ او، فرزندش، حسین پژمان بختیاری، بخشی از قصاید، قطعات، چامه‌ها و چکامه‌های او را، که بالغ بر ۹۱۷ بیت بود، با نام دیوان ژاله منتشر کرد (تهران، ۱۳۴۵؛ سوئد، ۱۳۷۸).