فرات، عباس (یزد ۱۲۷۳ـ تهران ۱۳۴۷ش)

فُرات، عبّاس (یزد ۱۲۷۳ـ تهران ۱۳۴۷ش)

شاعر ایرانی. در شیوۀ سنتی شعر می‌گفت و در انجمن‌های ادبی دوره‌اش شرکت داشت. بخشی از دیوانش در ۱۳۲۵ در تهران نشر یافته است. در میان شاعران سنتی روزگارش شخصیتی شناخته شده بود.