عتبه الکتبه
عَتَبَةُ‌الْکَتبَه
مجموعۀ منشآت فارسی اتابک مؤیدالملک منتجب‌الدین بدیع جوینی علی بن احمد کاتب. گردآوری و ترتیب این کتاب به‌دستور ناصرالدین طاهر بن فخرالملک، وزیر سنجر، بوده است. عتبة‌الکتبه میان سال‌های ۵۲۸ تا ۵۴۸ق نوشته شد، ولی بعدها نویسنده مطالبی به آن افزود و از زمان تألیف مورد توجه ادیبان و منشیان قرار گرفت. این کتاب از نمونه‌های برجستۀ نثر مصنوع فارسی و نثر دیوانی و اداری در نیمۀ اول قرن ۶ق است. کاتب در این اثر، شعرهای فارسی و آیات و امثال و اشعار عربی آورده و نکاتی خواندنی از رجال و امرا و فقها و مسائل تاریخی دورۀ خود به خواننده داده است. عتبة‌الکتبه به تصحیح عباس اقبال آشتیانی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۲۹ش).