اشرفی اصفهانی، عطاءالله (سده ۱۲۸۱ـ کرمانشاه ۱۳۶۱ش)
| عطاءالله اشرفی اصفهانی | |
|---|---|
| زادروز |
سده ۱۲۸۱ش |
| درگذشت | کرمانشاه ۱۳۶۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه |
| شغل و تخصص های دیگر | مبارز انقلابی |
| آثار | مجمع الشتات فی اصول الاعتقادات |
| گروه مقاله | دین اسلام |
اشرفی اِصفهانی، عطاءالله (سِده ۱۲۸۱ـ کرمانشاه ۱۳۶۱ش)
از فقها و علمای مبارز ایران. در زادگاه خود سِده (خمینی‌شهر) تحصیلات مقدماتی را فراگرفت. در ۱۲سالگی به اصفهان آمد و از درس استادانی چون سیدمهدی دُرچه‌ای، سیدمحمد نجف‌آبادی، فشارکی، و مدرّس بهره برد. در ۱۳۰۲ش به منظور تکمیل تحصیلات به قم مهاجرت کرد، و در محضر آیات عظام حائری یزدی، آیات ثلاث (حجّت، خوانساری، صدر)، و بروجردی تلمذ کرد. اولین اجازۀ اجتهاد را در ۴۰سالگی (۱۳۶۲ق) از سیدمحمدتقی خوانساری گرفت و از سایر بزرگان نیز اجازه یافت. در ۱۳۳۵ به دستور آیت‌الله بروجردی برای تبلیغ و نشر معارف دینی به کرمانشاه عزیمت، و در آن‌جا اقامت کرد. وی در حوادث و مبارزات سیاسی همراه و نمایندۀ تام‌الاختیار امام خمینی (ره) در استان کرمانشاه بود و در معرفی مرجعیت ایشان مؤثر بود. در حوادث مهر ۱۳۵۷ ساواک وی را دستگیر و به تهران منتقل و زندانی کرد ولی به دنبال اعتراضات مراجع و مردم آزاد گردید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی با حکم امام خمینی (ره) در مهر ۱۳۵۸ش امام جمعۀ کرمانشاه شد. اشرفی با حضور در جبهه‌های جنگ و صدور اطلاعیه‌ها و ایراد سخنرانی در مقاطع مختلف پس از انقلاب، تأثیر چشمگیری داشت. وی چند بار مورد سوءقصد قرار گرفت و سرانجام در مصلّای کرمانشاه به‌دست گروه منافقین به شهادت رسید و در گلستان شهدای اصفهان دفن شد. از آثار او مجمع الشّتات فی اصول الاعتقادات در ۷ جلد به زبان عربی، شامل نوشته‌ها و درس‌های شهید اشرفی است.