تبریزی، علاءالدین (نیمه دوم قرن ۱۰ـ نیمه اول قرن ۱۱ق)

تبریزی، علاءالدین (نیمۀ دوم قرن ۱۰ـ نیمۀ اول قرن ۱۱ق)
(نام اصلی: علاء‌الدین محمد بن شمس‌الدین محمد حافظ) خوشنویس ایرانی. معروف به ملاعلاء‌بیگ بود و در تبریز می‌زیست. او از استادان خط ثلث و نسخ و نیز از شاگردان شمس‌الدین محمد تبریزی، فرمان‌‌نویس شاه طهماسب اول (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴ق)، بود. عبدالباقی تبریزی و علی‌رضا عباسی (تبریزی)، از شاگردان او بودند. آثار بر‌‌جا‌مانده از او مشتمل است بر چند جلد قرآن کریم و چندین مرقع محفوظ در کتابخانۀ موزۀ گلستان و کتابخانۀ ملک، و نیز چندین کتیبه در عمارات تبریز. براساس تاریخ‌های پایانی آثارش، ۹۶۳ تا ۱۰۰۱ق، احتمالاً تا آغاز قرن ۱۱ق در قید حیات بوده است.