عطار بخارایی، علاءالدین ( ـ۸۰۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَطّار بخارایی، علاءالدین ( ـ۸۰۲ق)

شاعر و عارف ایرانی. اصلش از خوارزم بود. در بخارا زاده شد. از مریدان خواجه بهاءالدین نقشبند و به روایتی داماد او بود. بیشتر زندگی‌اش در سرزمین چغانیان گذشت. پس از درگذشت خواجه بهاءالدین در ۷۹۱ق، پیر طریقت نقشبندیه شد. از آثارش: کلمات قدسیه.