صفایی فراهانی، علی اکبر (تهران ۱۳۲۰ـ۱۳۴۹ش)
صفایی فراهانی، علی‌اکبر (تهران ۱۳۲۰ـ۱۳۴۹ش)
از بنیاد‌گذاران چریک‌های فدایی خلق ایران و رهبر گروه سیاهکل. تحصیلات خود را در تهران آغاز کرد و در خرداد ۱۳۴۰ از هنرستان صنعتی تهران دیپلم گرفت. دو سال بعد در امتحان ورودی هنرسرای عالی نارمک (دانشگاه علم و صنعت کنونی) پذیرفته و وارد این دانشگاه شد. در دانشگاه با عناصر سیاسی چپ آشنا شد و در میانۀ دهۀ ۱۳۴۰ به گروه مارکسیستی بیژن جزنی و حسن ضیاء ظریفی پیوست. این گروه به‌واسطۀ نفوذ مأمور زبدۀ ساواک به نام عباس شهریاری لو رفت و اعضای اصلی آن در بهمن ۱۳۴۶ دستگیر شدند. باقی‌ماندۀ گروه توانستند بگریزند و به کار سازمان‌دهی ادامه دهند. از میان این عده، علی‌اکبر صفایی فراهانی و محمد صفّاری آشتیانی کشور را ترک کردند و به لبنان رفتند و برای گرفتن آموزش و اسلحه به سازمان‌های فلسطینی پیوستند. فراهانی پس از آموزش و تهیه اسلحه، همراه با صفاری آشتیانی، در ۱۳۴۹، از لبنان به ایران بازگشتند. صفایی در بازگشت، بلافاصله با حمید اشرف تنها رهبر باقی‌ماندۀ چریک‌ها تماس گرفت و آنان با ادغام یک گروه مارکسیستی دیگر به رهبری امیرپیروز پویان و مسعود احمدزاده سازمان چریک‌های فدایی خلق را به‌وجود آوردند. صفایی فراهانی در رأس گروهی به‌نام جنگل قرار گرفت که قرار بود از طریق مناطق روستایی شمال کشور به مبارزۀ مسلحانه دست بزنند. گروه در ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ به پاسگاه ژاندارمری سیاهکل، دهکده‌ای در استان گیلان، حمله و آن را خلع سلاح کرد. نیروهای دولتی با تجهیزات و نفرات بسیار، بلافاصله وارد عمل شدند و اغلب اعضای گروه صفایی فراهانی کشته یا دستگیر شدند. تنها چند تن توانستند بگریزند و به چریک‌ها در شهر بپیوندند. علی‌اکبر صفایی فراهانی سرانجام در ۱۶ اسفند ۱۳۴۹ محاکمه و دَه روز بعد همراه سیزده تن از اعضای گروه در میدان چیتگر تهران تیرباران شد.