ابن هبل، علی بن احمد (بغداد ۵۱۵ ـ موصل ۶۱۰ق)
| علی بن احمد بن هبل | |
|---|---|
| زادروز |
بغداد ۵۱۵م |
| درگذشت | موصل ۶۱۰ق |
| ملیت | عراقی |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| شغل و تخصص های دیگر | ادیب |
| آثار | الآراء و المشاورات (در منطق)؛ فی‌النار الفارسیة و اسبابها و علاماتها و علاجاتها؛ المختار (در طب نظری و عملی) |
| گروه مقاله | پزشکی |
ابن هَبَل، علی بن احمد (بغداد ۵۱۵ ـ موصل ۶۱۰ق)
(ابوالحسن مهذب‌الدین علی بن احمد بن علی بن عبدالمنعم بغدادی، معروف به ابن هبل) ادیب، حکیم و پزشک عراقی. در نظامیۀ بغداد به تحصیل علوم پرداخت. پس از فراگیری حدیث، نحو و طبّ به موصل رفت و سپس به آذربایجان و از آن‌جا به خلاط ارمنستان رفت؛ از این‌رو، او را به نام موصلی و خلاطی هم می‌شناسند. در ارمنستان، طبیب شاه بود و از این راه اندوختۀ فراوانی را گرد آورد. مدتی پس از طبابتش در ارمنستان، بر جان خود بیمناک شد و، به علت ترس از شاه ارمن، راهی ماردین شد. پس از کشته‌شدن دوستانش به دست فرمانروای ماردین، روانۀ موصل شد و، با وجود نابینایی و ناتوانی، تا آخر عمر در آن شهر تدریس کرد. پسرش با نام شمس‌الدین نیز طبیب حاذقی بود و در دربار سلاطین آسیای صغیر شهرت داشت. از آثار تاریخی ابن هبل الآراء و المشاورات (در منطق)؛ فی‌النار الفارسیة و اسبابها و علاماتها و علاجاتها، و مقالات موجود است. اثر چاپ شدۀ او نیز عبارت است از المختار (در طب نظری و عملی) که از کتب معتبر طب در تشریح اعضا، بیماری‌ها و داروهاست.