کسایی، علی بن حمزه (۱۱۹ـ۱۷۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کِسایی، علی بن حَمْزه (۱۱۹ـ۱۷۹ق)
از قاریان هفت‌گانه و عالم لغوی و نحوی عرب. ایرانی‌تبار بود و جدش فیروز نام داشت. در کوفه تولد و پرورش یافت. مدتی به میان قبایل عرب رفت و سپس در بغداد سکونت کرد. هارون‌الرشید او را به معلمی فرزندش، امین، برگزید. در محضر امام جعفر صادق (ع)، حمزةبن حبیب، عبدالرحمان بن ابی لیلی، عیسی بن عمر همدانی، ابوبکر بن عیاش، اعمش، ابان بن تغلب و سلیمان بن ارقم قرائت را فراگرفت. اشخاصی، چون حفص دوری، هاشم یزیدی، ابوالحارث لیث بن خالد مروزی بغدادی و اسحاق بن ابراهیم مروزی از او روایت کرده‌اند. پیوسته در سفر بود، گویند در سفری همراه هارون‌الرشید بود. در رنبویه یا زنبویه ری درگذشت. از آثارش: مقطوع‌القرآن و موصوله؛ قصص‌الانبیاء؛ معانی‌القرآن؛کتاب‌القراءات.