طه، علی محمد (منصوره ۱۹۰۲ـ۱۹۴۹)
طه، علی‌محمّد (منصوره ۱۹۰۲ـ۱۹۴۹)
(طاها) شاعر رمانتیک و نمایش‌نامه‌نویس مصری. فارغ‌التحصیل رشتۀ مهندسی بود. در گروه آپولو عضویت داشت و در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ به‌اوج شهرت رسید. عشقی پرشور به فرهنگ و جامعۀ اروپایی داشت و سفرهایش به ونیز، زوریخ، راین و نقاط دیگر را در شعر و نثر خود منعکس کرده است. شیفتۀ نوآوری و تجربه‌اندوزی بود. نمایش‌نامۀ شاعرانه‌اش، ارواح و اشباح (۱۹۴۲)، ریشه در افسانه‌های یونانی و توراتی دارد. معروف‌ترین مجموعۀ شعرش دریانورد سرگردان (۱۹۳۴) است. در آثار او رنج سرگشتگی و بیگانگی از اجتماع موج می‌زند؛ اما در لایه‌های زیرین شعرش عصیان برضد هنجارهای رایج احساس می‌شود. زبانش آمیخته به ایهام و ابهام، اما آهنگین است. بر روی برخی از سروده‌هایش آهنگ ساخته‌اند که شهرت و محبوبیت او را از مرزهای مصر فراتر برده است. از دیگر آثارش: شب‌های دریانورد سرگردان (۱۹۴۰)؛ شکوفه و شراب (۱۹۴۳).