وایدنرایش، فرانتس (۱۸۷۳ـ ۱۹۴۸)
وایْدِنْرایْش، فِرانْتْس (۱۸۷۳ـ ۱۹۴۸)(Weidenreich, Franz)
| فرانتس وایدنرایش Franz Weidenreich | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۳م |
| درگذشت | ۱۹۴۸م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه های مونیخ، کیل، برلین و استراسبورگ |
| شغل و تخصص اصلی | کالبدشناس |
| شغل و تخصص های دیگر | انسان شناس |
| آثار | جمجمه سیناتتروپوس پکیننسیس (۱۹۴۳) |
| گروه مقاله | مردم شناسی |
کالبدشناس و انسان‌شناس آلمانی. در دانشگاه‌های مونیخ، کیل، برلین، و استراسبورگ درس خواند. در ۱۹۲۱ استاد کالبدشناسی دانشگاه هایدلبرگ شد؛ کار او در این دانشگاه سبب علاقه‌مندی‌اش به انسان‌شناسی شد و شالودۀ موفقیت‌های بعدی او را در این زمینه فراهم آورد. وایدنرایش از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۵ استاد انسان‌شناسی دانشگاه فرانکفورت بود و در ۱۹۳۵ در حفاری‌ها و پژوهش‌های مربوط به سنگواره‌های سینانتروپوس[۱] (انسان چینی) در غارهای نزدیک پکن شرکت داشت. در سال‌های بعد با «موزۀ تاریخ طبیعی امریکا[۲]» در نیویورک همکاری کرد. به مناسبت توصیفاتش از انسان پکن (سینانتروپوس پکیننسیس)[۳] در ۱۹۴۳ و انسان تنها (هومو سولوئنسیس)[۴] در ۱۹۴۸ شهرت یافته است. معروف‌ترین اثرش جمجمۀ سیناتتروپوس پکیننسیس[۵]، در ۱۹۴۳ به همت «ادارۀ مطالعات زمین‌شناختی چین[۶]» منتشر شد.