جیتون، فرهنگ

جِیتون، فرهنگ

در متون باستان‌شناسی ایران، مجموعه‌های فرهنگی به‌دست آمده از محوطه‌های باستانی صحرای قَرَه قوم و کوه پایه‌های کُپَک داغ در حوالی عِشق‌آباد، در جمهوری تُرکَمَنِستان. این اصطلاح همچنین گویای گسترش فرهنگ عصر نوسنگی جدید دشت‌های شمال مرکزی فلات ایران تا فراسوی خراسان است. نام جِیتون برگرفته از تپه‌ای به همین نام است. جیتون تپۀ کوچکی است در حدود ۳۰کیلومتری شمال شرقی عشق‌آباد. ماسون و ساریانیدی، باستان‌شناسان روس، آثار فرهنگی جیتون را با آثار فرهنگی دوره‌های اول و دوم تمدن تپۀ سیلک کاشان مقایسه می‌کنند و قدمت آن را به حدود ۵۰۰۰پ‌م عقب می‌برند.