میثمی، لطف الله (اصفهان ۱۳۱۹ش)
مِیثَمی، لطف‌الله (اصفهان ۱۳۱۹ش)
مبارز سیاسی و روزنامه‌نگار ایرانی. در نوجوانی به حرکت‌های ملی‌ـ‌مذهبی و ماجراهای نهضت ملی‌شدن نفت علاقه‌مند شد. در ۱۳۳۸ش به دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران راه یافت و در ۱۳۴۲ در رشتۀ مهندسی نفت فارغ‌التحصیل شد. سپس به استخدام شرکت ملی نفت درآمد و در بهار ۱۳۴۸ به سازمان مجاهدین خلق پیوست. در ۱۳۵۰ دستگیر، و پس از دو سال حبس در ۱۳۵۲ آزاد شد و بار دیگر به باقی‌مانده اعضای سازمان پیوست. در ۲۷ مرداد ۱۳۵۳، در هنگام ساختن بمب مصدوم شد و انفجاری ناگهانی سبب نابینایی و قطع مچ دستِ چپ او شد. پس از انتقال به بیمارستان دوباره توسط ساواک دستگیر شد و تا آستانۀ انقلاب در زندان بود. در زندان با گروه رجوی و منشعبین مارکسیست اختلاف پیدا کرد و خط‌مشی متفاوتی در پیش گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تشکلی به نام نهضت مجاهدین را سازماندهی کرد، اما در جذب اشخاص و هواداران توفیق نیافت. از آبان ۱۳۶۰، نشریه‌ای به نام راه مجاهد را منتشر کرد که در ۱۳۷۲ توقیف شد. او از ۱۳۷۸، دو ماهنامۀ چشم‌انداز ایران را منتشر کرد. وی در آبان ۱۳۶۱ به جرم تشویش اذهان عمومی علیه نظام جمهوری اسلامی دستگیر و ۹ ماه بازداشت شد. برخی از آثار اوست: مکتب راهنمای عمل؛ ویژگی‌های انقلاب اسلامی؛ از نهضت آزادی تا مجاهدین؛ آن‌ها که رفته‌اند.