لولویر، لوییس فدریکو (۱۹۰۶ـ۱۹۸۷)

لولویْر، لوئیس فِدِریکو (۱۹۰۶ـ۱۹۸۷)(Leloir, Luis Federico)

لولويْر، لوئيس فِدِريکو

لوییس فدریکو لولویر Luis Federico Leloir
زادروز	پاریس ۱۹۰۶م
درگذشت	۱۹۸۷م
ملیت	آرژانتینی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل پزشکی در دانشگاه بوینوس آیرس
شغل و تخصص اصلی	شیمی دان
گروه مقاله	شیمی و بیوشیمی
جوایز و افتخارات	جایزه نوبل شیمی (۱۹۷۰)

شیمی‌دان آرژانتینی. متابولیسم گلوکز را بررسی، و مکانیسم دیگری برای سنتز گلیکوژن کشف کرد که شامل آنزیم جدیدی بود. بعدها، این واکنش‌ها را به سنتز گلیکوژن در ماهیچه‌ها و کبد ربط داد. همچنین، نشان داد که مولکول گلوکز طی فرآیندی به زنجیر در حال رشد گلیکوژن افزوده می‌شود. در این فرآیند حد واسط فعال اوریدین دی‌فسفات گلوکز، گلوکز را به زنجیره وصل می‌کند. همچنین، دریافت گالاکتوز در مسیری مشابه با گلوکز شکسته می‌شود. در ۱۹۷۰، جایزه نوبل شیمی را به‌سبب کشف نوکلئوتیدهای قند و نقش آن‌ها در بیوسنتز کربوهیدرات دریافت کرد. پیش از او، گرتی کوری روشی طراحی کرده بود که در آن گلیکوژن، پلی‌ساکاریدی حاصل از گلوکز، سنتز و به محصولات دیگری تبدیل می‌شد، ولی لولوئیر، آنزیم گلوکز فسفات کیناز را شناسایی کرد که طی سنتز اختصاصی گلیکوژن عمل می‌کند. محصول واکنش، گلوکز ۱، ۶ ـ دی فسفات، کوآنزیم فسفو گلو کوماتاز، یا آنزیم گلیکولیز است. گالاکتوکیناز را نیز بررسی کرد و دریافت محصول، یعنی گالاکتوز ۱ـ فسفات به گلوکز ۱ـ فسفات تبدیل می‌شود. در پاریس زاده شد و فرزند زوجی آرژانتینی بود. در دانشگاه بوئنوس آیرس درس خواند و در ۱۹۳۲، در رشته پزشکی دانش‌آموخته شد. یک‌سال در دانشگاه کیمبریج انگلستان و زیر نظر فردریک گاولند هاپکینز کار می‌کرد. مدت کوتاهی به آرژانتین برگشت تا در مؤسسه‌ای پزشکی کار کند، ولی عقاید او با نظرات رئیس‌جمهور وقت، خوان پرون، سازگار نبود. به امریکا رفت، ولی سریعاً به آرژانتین بازگشت. در ۱۹۴۵، مؤسسۀ تحقیقاتی‌اش، انستیتو تحقیقاتی بیوشیمی، را تأسیس کرد.

 

---