لیریک، تیاتر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
تئاتر لیریک

لیریک، تئاتر (Lyric Theatre)

ليريک، تئاتر

سالن تئاتری در همرسمیت[۱]، لندن، که در ۱۸۷۰ با ۵۴۰ صندلی گشایش یافت. در سال‌های ۱۹۱۸ـ۱۹۳۳، در دوران مدیریت نایجل پلیفر[۲]، تراز نمایش‌های آن بالا رفت و به سطح رقابت با سالن‌های تئاتر وست اِند[۳] رسید. از وقتی پلیفر آن را رها کرد، تا پس از جنگ جهانی دوم، گاه و بی‌گاه از آن استفاده می‌شد تا آن‌که بکستر سامرویل[۴] آن را با مجموعه‌ای از نمایش‌های بسیار مُوفّق، همچون اجرای آثار کلاسیکی[۵] با نقش‌آفرینی جان گیلگود[۶]، رونق بخشید. این سالن تئاتر در ۱۹۶۶ بسته و در ۱۹۷۲ تخریب شد. در ۱۹۷۹، سالن تئاتر جدید لیریک با ۱۳۰ صندلی افتتاح شد. در ژانویۀ ۲۰۰۰، لُرد اندرو لوید وبر[۷] شرکت تئاتر انگلیسی استال ماس[۸] را خرید که مالک ده سالن تئاتر لندن، ازجملۀ تئاتر جدید لیریک بود. لوید وبر، آهنگ‌ساز انگلیسی، با گروهش به‌نام گروه واقعاً مُفید[۹]، به شریکان عدالت سرمایه‌داران نات وست شهر[۱۰] پیوست و این دَه سالن تئاتر را خریدند و سه سالن تئاتر لندن که از پیش در مالکیت گروه واقعاً مفید قرار داشت، نیز در زمرۀ دارایی‌های آنان قرار گرفت.

 


  1. Hammersmith
  2. Nigel Playfair
  3. West End
  4. Baxter Somerville
  5. classic
  6. John Gielgud
  7. Lord Andrew Lloyd Webber
  8. Stoll Moss
  9. The Really Useful Group
  10. City Financiers Nat West Equity Partners