پایولینگ، لینوس (۱۹۰۱ـ۱۹۹۴)
پائولینْگ، لینوس (۱۹۰۱ـ۱۹۹۴)(Pauling, Linus)
متخصص امریکایی بیوشیمی و شیمی نظری. جایـزۀ نوبـل شیمی ۱۹۵۴ را بـه‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ ماهیت پیوندهای شیمیایی[۱]، مخصوصاً در اجسام کمپلکس[۲]، دریافت کرد. نظرات او به پایۀ تئوری‌های مدرن ساختار مولکولی[۳] بدل شدند. در زمینۀ خواص و کاربرد ویتامین ث[۴]، و تأثیر آن بر سلامتی انسان نیز تحقیق می‌کرد. جایزۀ صلح نوبل ۱۹۶۲ را به‌سبب مبارزه به‌منظور مهار سلاح‌ها و آزمایش‌های هسته‌ای دریافت کرد. پائولینگ در زمینۀ ماهیت پیوندهای شیمیایی تحقیق می‌کرد و به بررسی اطلاعات جدیدی دربارۀ فواصل بین اتمی پرداخت. او با به‌کارگیری دانش خود در زمینۀ ساختار پروتئینها در خون، کشف کرد که بسیاری از پروتئین[۵]ها از طریق پیوندهای هیدروژنی[۶] ساختار منسجمی پیدا می‌کنند که به آن‌ها اشکال ستاره‌ای می‌دهند. برای نخستین‌بار اصول مکانیک کوانتوم[۷] را برای بررسی ساختارهای مولکولی به‌کار برد و از طریق پراش الکترون[۸] و اشعۀ ایکس[۹]، آثار مغناطیسی[۱۰] و روش‌های گرماشیمیایی[۱۱] این ساختارها را به فواصل بین‌اتمی[۱۲] و زوایای پیوندی[۱۳] آن‌ها نسبت داد. در ۱۹۲۸، مفهوم هیبریداسیون پیوند[۱۴]ها را طرح کرد. این موضوع بینش اساسی و واضحی دربارۀ ساختار اسکلتی همۀ ترکیبات کربنی[۱۵] و در حقیقت کل شیمی آلی[۱۶] به‌دست داد. الکترونگاتیویتۀ[۱۷] اتم‌ها و قطبیت[۱۸] (موقعیت الکترون‌ها[۱۹]) را نیز در پیوندهای شیمیایی مطالعه کرد. مقادیر الکترونگاتیویته[۲۰] برای نشان‌دادن علت اسیدی‌بودن موادی مانند اسید هیدروکلریک[۲۱] و بازی[۲۲]بودن مواد دیگری چون هیدروکسید سدیم[۲۳] به‌کار می‌رود. پائولینگ بسیاری از نتایج تحقیقاتش را در کتابی با نام ماهیت پیوندهای شیمیایی (۱۹۳۹) گرد‌آوری کرد. طی تحقیقاتش در زمینۀ خون در دهه ۱۹۴۰، ایمنی‌شناسی (ایمونولوژی)[۲۴] و کم‌خونی سلولی داسی‌شکل[۲۵] را بررسی کرد که عقیده‌اش را دربارۀ ژنتیکی‌بودن این بیماری تأیید کرد و نشان داد هموگلوبین[۲۶] نرمال و هموگلوبین سلول‌های داسی‌شکل از نظر بار الکتریکی متفاوت‌اند. انگیزه‌ای قوی در واتسون[۲۷] و کریک[۲۸] برای تحقیق در زمینۀ ساختار دی‌اِن‌ای ایجاد کرد. پائولینگ در پورتلندِ[۲۹] اورگون[۳۰] زاده شد و در دانشکدۀ کشاورزی ایالت اورگون[۳۱] درس خواند. از انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (کَلْتِک)[۳۲] دکترا گرفت. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷، در اروپا با دانشمندان اتمی بزرگ آن زمان ملاقات کرد. در ۱۹۳۱، استاد کَلْتِک شد. از ۱۹۳۶ تا ۱۹۸۵، مدیر آزمایشگاه‌های سرلین[۳۳] و گیتس[۳۴] و از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵، مدیر مؤسسۀ علمی و پزشکی لینوس پائولینگ[۳۵] در منلو پارک[۳۶] کالیفرنیا بود. طی دهۀ ۱۹۵۰ و به‌سبب نگرانی‌های خاص دربارۀ خطرات ژنتیکی طولانی‌مدت، ناشی از آزمایش بمب‌های هسته‌ای در اتمسفر، به فعالیت سیاسی و مخالفت با تأسیسات امریکایی پرداخت و همکاران علمی‌اش را نیز به اعتراض واداشت. پائولینگ رسماً خود را کمونیست و صلح‌جو معرفی کرد. گذرنامه‌اش از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴ توقیف بود و مجبور شد در کمیتۀ امنیت داخلی مجلس سنای امریکا[۳۷] حضور یابد. پس از انتشار کتابش با نام جنگ بس است»[۳۸] (۱۹۵۲) مبارزاتش شدت گرفت. در سازمان ملل متحد حضور یافت و دادخواستی را امضا کرد که ۱۱,۰۲۱ دانشمند از ۴۹ کشور آن را امضا و بر ضرورت خاتمۀ آزمایش سلاح‌های هسته‌ای تأکید کرده بودند. طی دهۀ ۱۹۶۰، پائولینگ چند سال به مطالعۀ مشکلات و مسائل جنگ و صلح در مرکز مطالعاتی مؤسسۀ دموکراتیک[۳۹] سانتا باربارا[۴۰]، واقع در کالیفرنیا[۴۱]، پرداخت.
- ↑ he Nature of the Chemical Bond
- ↑ complex substances
- ↑ molecular structure
- ↑ vitamin c
- ↑ proteins
- ↑ hydrogen bond
- ↑ quantum-mechanical principles
- ↑ electron diffraction
- ↑ x-ray
- ↑ magnetic effects
- ↑ Tthermochemical techniques
- ↑ interatomic distances
- ↑ bond angles
- ↑ hybridization of bonds
- ↑ carbon compounds
- ↑ organic chemistry
- ↑ electronegativity
- ↑ polarization
- ↑ location of electrons
- ↑ electronegativity values
- ↑ hydrochloric acid
- ↑ alkaline
- ↑ sodium hydroxide
- ↑ immunology
- ↑ sickle-cell anaemia
- ↑ haemoglobin
- ↑ Watson
- ↑ Crick
- ↑ Poltrand
- ↑ Oregon
- ↑ Oregon State Agricultural College
- ↑ (California Institute of Technology (Caltech
- ↑ Crellin
- ↑ Gates
- ↑ Linus Pauling Institute of Science and Medicine
- ↑ Menlo Park
- ↑ US Senate Internal Security Committec
- ↑ No More War
- ↑ Democratic Institution
- ↑ Santa Barbara
- ↑ California