پنروز، لیونل (۱۸۹۸ـ۱۹۷۲)
پِنْروز، لیونِل (۱۸۹۸ـ۱۹۷۲)(Penrose, Lionel)
پزشک انگلیسی، متخصص علم وراثت و پیش‌گام تحقیق در زمینۀ عقب‌ماندگی ذهنی و نشانگان داوْن[۱]. نخستین کسی بود که اهمیت سن مادر را در بروز این نشانگان اثبات کرد. در لندن متولد شد و در کیمبریج تحصیل کرد. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ مدیر پژوهش‌های روان‌پزشکی در اونتاریو[۲]ی کانادا بود. در ۱۹۴۵ در رشتۀ اصلاح نژاد[۳] در دانشگاه لندن سِمَت استادی یافت. در زمان خدمتش در مؤسسۀ سلطنتی ایالات شرقی، کولچستر[۴] (۱۹۳۰ـ۱۹۳۹)، دربارۀ بیماران و خانواده‌های آنان بررسی جامعی به‌عمل آورد و نتیجه گرفت که نقص‌های ذهنی دارای انواع متفاوت و علت‌های مختلف‌اند و بهنجاری و نابهنجاری در یک پیوستار[۵] قرار دارند. پنروز در نخستین کارهایش دربارۀ اسکیزوفرنی[۶] مطالعاتی به‌عمل آورد و آزمونی را برای تشخیص آن تدوین کرد. کارهای بعدی او به‌علل نشانگان داوْن معطوف بود. مطالعۀ بالینی و وراثتی ۱۲۸۰ مورد نقص ذهنی[۷] (۱۹۳۸) عمده‌ترین اثر اوست.