کلاپروت، مارتین (۱۷۴۲ـ۱۸۱۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کِلاپْروت، مارتین (۱۷۴۲ـ۱۸۱۷)(Klaproth, Martin)

کِلاپْروت، مارتين

شیمی‌دان آلمانی. در ۱۷۸۹، برای نخستین‌بار عناصر اورانیوم[۱] و زیرکونیوم[۲] را شناسایی کرد و دومین کسی بود که تیتانیوم[۳]، کروم[۴]، و سدیم[۵] را جداسازی کرد. از پیشگامان شیمی تجزیه[۶] بود. در ورنیگرود[۷]، واقع در ساکس[۸]، زاده شد. در ۱۶سالگی، شاگرد داروسازی بود و در ۱۷۷۱ مدیر داروخانه‌ای در برلین شد. از ۱۷۹۲، در مدرسۀ آرتیلری[۹] برلین تدریس می‌کرد و در ۱۸۱۰، که دانشگاه برلین تأسیس شد، اولین استاد شیمی آن‌جا شد. منواکسید استرانسیوم[۱۰](استرونسیا[۱۱]) را از باریت[۱۲] (اکسید باریوم[۱۳]) جداسازی کرد. در ۱۷۹۵، تیتانیوم را کشف و نام‌گذاری کرد. در ۱۷۹۷، کروم را مستقل از شیمی‌دان فرانسوی، لوئی ووکلن[۱۴]، جداسازی کرد، ولی این کشف را به‌سبب اولویت در کشف تلوریوم[۱۵]، به فرانتس مولر[۱۶] (۱۷۴۰ـ‌۱۸۲۵‌) نسبت دادند. کلاپروت تلوریوم را در ۱۷۹۸ استخراج و نام‌گذاری کرده بود. در ۱۸۰۳، کلاپروت اکسید سریم را شناسایی و وجود سریم را تأیید کرد. سریم را شیمی‌دان سوئدی، یان برسیلیوس، با همان روش کشف کرد. کلاپروت کانی‌های کمیاب را نیز بررسی می‌کرد.

 


  1. uranium
  2. zirconium
  3. titanium
  4. chromium
  5. cerium
  6. analytical chemistry
  7. Wernigerode
  8. saxony
  9. Artillery
  10. strontium oxide
  11. strontia
  12. baryta
  13. barium oxide
  14. Louis Vauquelin
  15. tellurium
  16. Franz Muller