مرسن، مارن (۱۵۸۸ـ۱۶۴۸)
مِرْسِن، مارَن (۱۵۸۸ـ۱۶۴۸)(Mersenne, Marin)
ریاضیدان، متأله و فیلسوف فرانسوی. همچون دکارت در مدرسه لا فلش[۱] درس خواند و سپس در نِوِر[۲] و پاریس تدریس کرد. با اغلب دانشمندان و فیلسوفان برجستۀ زمانش در مکاتبه بود و هابز[۳] او را به محوری که همۀ ستارگان جهان دانش به دور آن میچرخند، تشبیه کرد. دغدغۀ اصلی مرسن رد شکاکیت پیرهونی[۴] و پذیرش و تعبیر صحیح شناخت علمی و ریاضی بود. رویکرد او را به ریاضی و علم میتوان سرآغاز رویکرد ابزارگرایانه دانست، زیرا به عقیدۀ او، گرچه پیرهون در دسترسناپذیردانستن شناخت واقعیت محق است، اما علم چونان ابزاری برای هدایت عمل ما کفایت میکند. مرسن عضو فرقۀ دینی مینیم[۵]ها بود و حجرهاش در پاریس محل رفتوآمد و ملاقاتهای فرما[۶]، پاسکال[۷]، گاسندی[۸] و دانشورانی بود که بعدها هستۀ آکادمی فرانسه را تشکیل دادند. مرسن از دکارت و گالیله در مقابل حملۀ متألهین دفاع کرد و با شبه علومی نظیر کیمیاگری و طالعبینی به مبارزه پرداخت. او بعضی از تحقیقات گالیله را در صوتشناسی ادامه داد. حقیقت علوم[۹] (۱۶۲۵) از آثار اوست.