مونته سوری، ماریا (۱۸۷۰ـ۱۹۵۲)
مونْتهسوری، ماریا (۱۸۷۰ـ۱۹۵۲)(Montessori, Maria)
مربی و پزشک ایتالیایی. در کیاراوالّه[۱]، نزدیک آنکونا[۲]، متولد شد و در دانشگاه رُم تحصیل کرد. بیشترین شهرتش بهسببِ روشِ موسوم به مونتهسّوری در زمینۀ آموزش کودکان کمسنوسال است که در ۱۹۰۷ در رُم عرضه شد. روش او، که از آن زمان تاکنون در سرتاسر جهان گسترش یافته است، بر شکوفایی و رشد نیروی ابتکار و اعتماد به نفس کودکان تأکید دارد.
بر طبق روش مونتهسوری، باید به کودکان اجازه داد که خودشان بهتنهایی، اما در محدودههای بهدقت تعیینشده، کارهای مورد علاقۀ خویش را انجام دهند. برای کمک به هدایت علایق کودک و تسریع رشد او، مجموعۀ بسیار متنوعی از وسایل خاص مورد استفاده قرار میگیرند که بهتدریج پیچیدهتر میشوند. هنگامی که کودک آمادۀ یادگیری کارهای تازه و دشوارتر شود، معلم نخستین تلاشهای کودک را هدایت میکند تا از کوششهای بیهوده و فراگیری عادتهای نادرست جلوگیری کند؛ جز این مورد، باید کودک را در یادگیری به حال خود گذاشت. عدهای گفتهاند که روش مونتهسوری به کودکان امکان داده است که خواندن و نوشتن را بسیار سریعتر و با سهولتی بیشتر از هر روش ممکن دیگری فراگیرند.
از آثار اوست: روش مونتسّوری[۳] (۱۹۱۲)؛ روش پیشرفتۀ مونتسّوری[۴] (۱۹۱۷)؛ راز کودکی[۵] (۱۹۳۶).