استرادا کابررا، مانویل (۱۸۵۷ـ۱۹۲۳)
اِسْترادا کابرِرا، مانوئِل (۱۸۵۷ـ۱۹۲۳)(Estrada Cabrera, Manuel)
مانویل استرادا کابررا Manuel Estrada Cabrera | |
---|---|
زادروز |
کسالتنانگو ۱۸۵۷م |
درگذشت | ۱۹۲۳م |
ملیت | گواتمالایی |
شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
شغل و تخصص های دیگر | حقوقدان |
گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار، دیکتاتور و رئیسجمهور گواتمالا (۱۸۹۸ـ۱۹۲۰). با آغاز دورۀ ریاست جمهوریاش قانون اساسی را تغییر داد تا ممنوعیت تکدورۀ ریاست جمهوری را لغو کند، و با تقلّب در انتخابات چهار دورۀ بعدی نیز رئیسجمهور شد. دولت او به شدت فاسد بود. انقلاب ۱۹۲۰، که درپی قتل یکی از نمایندگان ضددولت آغاز شد با حمایت گستردۀ گروههای کارگری و حزب وحدتگرا[۱] همراه بود. در نتیجه، کنگره او را از لحاظ عقلی بیکفایت تشخیص داد و او را وادار به استعفا کرد. از کشور گریخت و در تبعید جان سپرد. استرادا در کسالتنانگو[۲] زاده شد، وکیل و قاضی دیوانعالی بود و سپس در ۱۸۸۵ عضو مجمع ملی شد. در دولت خوزه ماریا رئینا باریوس[۳] از ۱۸۹۲ وزیر کشور بود و پس از قتل رینا باریوس در فوریۀ ۱۸۹۸ رئیسجمهور شد. در آغاز از بهداشت عمومی، آموزش و بهینهسازیهای کشاورزی و مخابراتی حمایت کرد، اما فساد گسترده کشور را فراگرفت و، با این حال، اقتصاد پیشرفت کرد و کشتکاران قهوه بهمنزلۀ طبقۀ جدیدی از نخبگان ظهور کردند. استرادا شیوههای دیکتاتوری را درپیش گرفت. خبرچینان پلیس مخفی را بهخدمت گرفت، داراییهای کلیسا را مصادره کرد، و از ارتش برای سرکوب قیامهای پیاپی انقلابی، اعتصابها و ترورها استفاده کرد.