تایسون، مایک (۱۹۶۶)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از مایک تایسون)

تایْسون، مایک (۱۹۶۶)(Tyson, Mike)

تايْسون، مايک
مایک تایسون
Mike Tyson
زادروز ۱۹۶۶م
ملیت امریکایی
رشته بوکس
جوایز و افتخارات از اوت ۱۹۸۷ تا فوریه ۱۹۹۰ قهرمان بلامنازع جهان

(نام اصلی: مایکل جرالد تایسون[۱]) مشت‌زن سنگین‌وزن امریکایی. از اوت ۱۹۸۷ تا فوریۀ ۱۹۹۰ قهرمان بلامنازع جهان بود. عنوان قهرمانی شورای جهانی مشت‌زنی (دبلیو بی سی)[۲] را در ۱۹۸۶ پس از این که ترِوُر بربیک[۳] را شکست داد به‌دست آورد و جوان‌ترین قهرمان دستۀ سنگین‌وزن جهان شد. برای کسب عنوان قهرمانی اتحادیۀ جهانی مشت‌زنی (دبلیو بی اِی)[۴] در ۱۹۸۷ به مقابله با جیمز بون‌کروشر اسمیت[۵] رفت و او را شکست داد و بعد در همان سال وقتی تونی تاکر[۶] را برای عنوان قهرمانی فدراسیون بین‌المللی بوکس[۷] مغلوب کرد، اولین قهرمان بی‌رقیب از ۱۹۷۸ تا به آن روز شد. در ژوئیۀ ۱۹۹۷ به جرم با دندان دریدن بخشی از گوش حریفش ایواندر هولی‌فیلد[۸] پروانۀ مشت‌زنی‌اش لغو و ۳میلیون دلار جریمه شد. در آن مسابقه او را از ادامۀ مسابقه محروم کردند. در اکتبر ۱۹۹۸ کمیسیون ورزشی ایالت نوادا پروانۀ مشت‌زنی را به وی بازگرداند. در فوریۀ ۱۹۹۹ به جرم رفتار خشونت‌آمیز با دو موتورسوار در یک حادثۀ اتومبیل (۱۹۹۸) در گیتسبورگ، مریلند، به دوازده ماه زندان محکوم شد. در اکتبر سال ۲۰۰۰ برای پیشی‌گرفتن از لناکس لوئیسِ انگلیسی در مسابقۀ سال بعد، اندرو گالوتای لهستانی را در یک مسابقۀ غیرقهرمانی در دیترویت شکست داد.

رویدادهای مهم حرفه‌ای. رکورد مبارزات حرفه‌ای: ۵۴، برد: ۴۸، باخت: ۳، بدون نتیجه: ۱. در ۱۹۸۵ مشت‌زن حرفه‌ای شد. از ۲۵ رقیب اول تایسون، پانزده نفر در دور اول ناک‌اوت شدند. کوتاه‌ترین مبارزۀ او در ژوئن سال ۲۰۰۰ با لو ساورس بود که تنها در ۳۸ ثانیه بر او غلبه یافت. تایسون تا قبل از ۱۹۹۰ شکستی نداشت، اما در مسابقات قهرمانی همان سال و با نتیجه‌ای غیرمنتظره از جیمز داگلاس شکست خورد. وی قرار بود بار دیگر در مسابقات قهرمانی شرکت کند، ولی به جرم تجاوز جنسی به‌زندان افتاد (۱۹۹۲ـ۱۹۹۵). در ۱۹۹۶ با شکست فرانکو برونو در لاس‌وگاس دوباره به‌عنوان قهرمانی شورای بوکس جهان دست یافت.


  1. Michael Gerald Tyson
  2. (World Boxing Council (WBC
  3. Trevor Berbick
  4. (World Boxing Association (WBA
  5. James Bonecrusher Smith
  6. Tony Tucker
  7. International Boxing Federation
  8. Evander Holyfield