قیفاووسی ستارگان، متغیر

قیفاووسی ستارگان، متغیّر (Cepheid varia)
ستارگان اَبَرغول زردی که درخشش آ‌ن‌ها هر چندروز یا هر چندهفته، درنتیجۀ تپش، مرتباً تغییر می‌کند. زمان تپش هر متغیر قیفاووسی مستقیماً به میانگین درخشش آن مربوط است؛ هرچه مدت‌زمان تپش طولانی‌تر باشد، ستاره درخشان‌تر است. این رابطه، یعنی قانون تابندگی دوره‌ای که آن را اخترشناس امریکایی، هنر‌یتا لیویت، کشف کرد، به اخترشناسان امکان می‌دهد با استفاده از متغیرهای قیفاووسی، به‌مثابۀ «شمع‌های معیار»، به اندازه‌گیری فاصله‌ها در کهکشان راه شیری و کهکشان‌های همسایه بپردازند. این ستاره‌ها با نام نمونۀ نخستین خود، دلتا قیفاووس، نامیده شده‌اند که تغییرات نور آن را اخترشناس انگلیسی، جان گودریک (۱۷۶۴ـ۱۷۸۶)، در ۱۷۸۴ کشف کرد.

 

---