میرفخرایی، مجدالدین (رشت ۱۲۸۸ـ لندن ۱۳۵۱ش)
میرفَخرایی، مجدالدّین (رشت ۱۲۸۸ـ لندن ۱۳۵۱ش)
(نام مستعار: گلچین گیلانی) شاعر ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و دورۀ متوسطه را در مدرسه‌های سیروس و دارالفنون تهران به‌پایان برد. در دانشسرای عالی، زبان و ادبیات فرانسوی و علوم تربیتی خواند. پس از رفتن به اروپا رشتۀ تحصیلی‌اش را تغییر داد. پزشک متخصص بیماری‌های گرمسیری، و مشاور پزشکی سفارت ایران در لندن شد. با شعر «باران» به‌شهرت رسید. یکی از پیش‌آهنگان شعر نو در ایران است. نهفته (لندن، ۱۹۴۸)، مهر و کین (تهران، بی‌تا)، گلی برای تو (تهران، ۱۳۴۸) و دیوان باران (تهران، ۱۳۷۸) از این گویندۀ تأثیرگذار دهه‌های ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ نشر یافته است. رومانتیسیسم ساده و بی‌پیرایۀ شعرهای وی در مجموعۀ مکتب سخن، به سرپرستی پرویز ناتل خانلری، قرار می‌گیرد. او پس از خروج از ایران در ۱۳۱۲ هیچ‌گاه به ایران بازنگشت و بیشتر در لندن زیست. جزییات شرح حال وی در کتاب با ترانۀ باران (کامیار عابدی، تهران، ۱۳۷۹) آمده است.