نوبر، محله

نُوبَر، محلّه

در جنوب تبریز. در دورۀ قاجار محله‌ای اعیان‌نشین بود و یک کدخدا آن را اداره می‌کرد. قدمت آن دست‌کم به دورۀ آق‌قویونلو می‌‌رسد که نام کوی مقصودیۀ محله از عمارت مقصودیۀ آن دوره گرفته شده است. محمد‌حسین شهریار، که خانۀ او به موزه تبدیل شده است، در کوی مقصودیه سکونت داشت. چندین بازارچه و کاروان‌سرا داشت، همچنین گورستانی بزرگ که در دورۀ پهلوی عمارت شهرداری در آ‌‌‌ن‌جا بنا شد. باغ شمال و سربازخانۀ تبریز نیز در آن‌جا بود. در دورۀ مشروطیت از محله‌های آزادی‌خواه بود و میرزا اسماعیل نوبری، از بنیادگذاران نهضت مشروطیت ایران، اهل این محله بود. پس از مشروطیت نخستین مدرسه به‌سبک نوین تبریز با همین نام در محلۀ نوبر تأسیس شد. از مکان‌های مهم آن بازار نوبر، خانقاه و مقبرۀ سید رکن‌الدین جرجانی با یک گنبد در کنار پل نوبر و از بخش‌های آن کوی عزب دخترها، کدخداباشی و چهارسوی عربان است.