شوکت بخارایی، محمداسحاق ( ـ اصفهان۱۱۰۳ق)

شاعر ایرانی. در بخارا با پیشۀ صرّافی روزگار می‌گذرانید و نخست «تارک» تخلّص می‌کرد. چون از ازبکان آزار دید به هرات رفت و با حمایت سعدالدّین محمدراقم مشهدی، وزیر خراسان، به دربار صفی قلی‌خان، حاکم هرات، راه یافت. وی بر اثر همنشینی با راقم مشهدی، تخلص خود را به «شوکت» تغییر داد. سپس به اصفهان کوچید و در آستان علی‌ بن سهل اصفهانی اقامت گزید. در شعر از پیروان صائب ‌تبریزی و از نمایندگان سبک هندی است. دیوان شوکت بخارایی به تصحیح جابلقا دادعلی شایف به‌چاپ رسیده است (دوشنبه، ۱۹۸۷).