بهجت فومنی، محمدتقی (فومن ۱۲۹۴ـ۱۳۸۸ش)

بِهجَت فومَنی، محمدتقی (فومن ۱۲۹۴ـ۱۳۸۸ش)

روحانی ایرانی و از مراجع تقلید و مدرسان حوزۀ علمیۀ قم. مدتی کوتاه در قم و کربلا تحصیل کرد. در ۱۳۱۲ش به نجف اشرف رفت و در آن‌جا نزد حاج آقا ضیاء عراقی، میرزای نائینی، شیخ محمد اصفهانی (کمپانی) درس خواند و از سید حسین بادکوبه‌ای فلسفه آموخت (اشارات و اسفار) و شاگرد اخلاقی و عرفانی آقا سید علی قاضی بود. در ۱۳۲۳ش به قم بازگشت و از درس سیّد محمد‌حجت کوه‌کمره‌ای و آیت‌الله بروجردی سود برد. وی در حوزۀ قم به صفای باطن و طی مراتب معنوی و عرفانی معروف بود. از آثار اوست: یک دوره اصول فقه؛ حاشیه بر ذخیرةالعباد؛ مناسک حج؛ الصلوة؛ حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری و همکاری در تدوین کتاب سفینةالبحار با شیخ عباس قمی.