جواهری، محمدعلی (رشت ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۷۸ش)
محمّدعلی جواهری (رشت ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۷۸ش)
(تخلص: رواهیچ) شاعر ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسوی در دانشسرای عالی تهران درس خواند. در دهۀ ۱۳۲۰ دبیر دبیرستان‌های تهران و مدیر روزنامۀ ظفر و وابسته به حزب تودۀ ایران بود. او جزو چهار شاعر نوگرایی بود که در نخستین کنگرۀ نویسندگان ایران (انجمن ایران و شوروی، وُکس، ۱۳۲۵) شعر خواند (سه شاعر دیگر: نیما یوشیج، فریدون توللی، منوچهر شیبانی).
در اواخر این دهه (1327) سه‌سال به زندان افتاد و سپس از سوی حزب به اروپا فرستاده شد و باقی عمرش را در پراگ و پاریس گذراند. مجموعۀ غربستان (تهران، ۱۳۷۰) از او نشر یافته، اما همۀ سروده‌هایش را دربر نمی‌گیرد. جواهری رواهیچ متاثر از شعر آزاد فرانسوی‌ها شعر می‌سرود و برای همین پرویز ناتل خانلری از او به عنوان نخستین شاعری نام می‌برد که شعر آزاد می‌گوید. اگرچه وی هیچ پیشنهاد خاصی برای تحول شعر کلاسیک فارسی نداشت و اصلا کارش مورد اعتنا قرار نگرفت.