عالی شیرازی، محمد ( ـ دهلی ۱۱۲۲/۱۱۲۱ق)

عالی شیرازی، محمّد ( ـ دهلی ۱۱۲۲/۱۱۲۱ق)
(معروف به: نعمت‌خان، مقرب‌خان و دانشمندخان) شاعر، وقایع‌نگار و صوفی هندوستانی. اصلش از خاندانی پزشک‌پیشه در شیراز بود. در هند زاده شد و در کودکی همراه با پدرش حکیم فتح‌الدین به شیراز رفت و پس از تحصیل در آن‌جا به هند بازگشت. سپس به خدمت دستگاه اورنگ‌زیب و پس از آن شاه‌عالم بهادرشاه درآمد و مناصب درباری یافت. از آثارش: دیوان اشعار؛ رسالۀ حسن و عشق که بارها چاپ شده است؛ خوان نعمت (لکنو، ۱۸۵۰)؛ مثنوی سخن عالی/مَنّ و سَلوی؛ هجو حکما؛ رقعات که مکتوباتی عرفانی است؛ راحةالقلوب؛ وقایع حیدرآباد؛ تاریخات فتوح عالمگیر پادشاه و غیره؛ شهنامۀ شاه‌عالم بهادرشاه.